Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2012

Η “επιτυχία” του Χριστόφια


Υποδειγματικές θεωρεί η Αυγή, η εφημερίδα του Συνασπισμού, τις διαπραγματεύσεις ανάμεσα στην κυπριακή κυβέρνηση του ΑΚΕΛ (του κομμουνιστικού κόμματος της Κύπρου που μαζί του διατηρούν καλές σχέσεις και το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ) και την Τρόικα. “Παρά τις σημαντικές δυσκολίες”, γράφει ο Σπύρος Λαπατσιώρας στο φύλλο της περασμένης Κυριακής (9/12), “η κυπριακή κυβέρνηση διεξήγαγε και διεξάγει ακόμη μία διαπραγμάτευση τα αποτελέσματα της οποίας μέχρι αυτό το σημείο που βρισκόμαστε είναι σημαντικά”.

Αυτά τα ίδια “σημαντικά αποτελέσματα” ο Δημήτρης Χριστόφιας, ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, τα χαρακτήρισε “ένα επώδυνο Μνημόνιο”. Και αισθάνθηκε αναγκασμένος να επιστρατεύσει τις αριστερές του περγαμηνές (”προτεραιότητά μου ήταν πάντα το καλό των εργαζομένων”) και τα δάκρυα για να αντιμετωπίσει την οργή όλων αυτών που είχαν πιστέψει τα ψέματά του (“Δεν θα πούμε ένα απλό όχι, αλλά θα δώσουμε αντιπροτάσεις”) και τώρα έβλεπαν κατάμουτρα την προδοσία.

Παρόλα αυτά η Αυγή, όχι μόνο χαρακτηρίζει σημαντικά όλα όσα “απέσπασε” η κυπριακή κυβέρνηση από την Τρόικα. Αλλά θεωρεί, ταυτόχρονα, και την συμφωνία πρότυπο για το τι θα μπορούσε να πετύχει μια “κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας” εδώ στην Ελλάδα. “Αυτά τα δεδομένα”, γράφει ο Λαπατσιώρας, “δείχνουν ότι -ακόμη και σε πιο δύσκολες και πιεστικές από τις ελληνικές συνθήκες- μια κυβέρνηση μπορεί να διαπραγματευτεί και να διασώσει τις μορφές του κοινωνικού κράτους”.

Ανέκδοτο

Ποια είναι αυτά τα σημαντικά αποτελέσματα που διέσωσε η κυβέρνηση του ΑΚΕΛ; Διασώθηκε η ΑΤΑ, η αυτόματη αναπροσαρμογή των μισθών με βάση τον πληθωρισμό, γράφει ο Λαπατσιώρας. Πρόκειται για ανέκδοτο: αυτό που διασώθηκε είναι ο “θεσμός της ΑΤΑ”, όχι η ίδια η ΑΤΑ. Πρώτον, η ισχύς της “αναστέλλεται” με βάση το Μνημόνιο όσο ισχύει το “πρόγραμμα διάσωσης”. Δεύτερον, όταν (με χρόνους και καιρούς) η Κύπρος επιστρέψει στις αγορές θα επιστρέψει μεν και η ΑΤΑ, αλλά κουτσουρεμένη.

Μας θύμισε τον πρόεδρο της ΓΣΕE Παναγόπουλο, όταν αμέσως μετά την υπογραφή της τριετούς Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, το 2010, δήλωνε: «Οι διαπραγματεύσεις πέρασαν από σαράντα κύματα. Παρ' ότι βρισκόμαστε στη μέγγενη του μνημονίου, κατορθώσαμε να κρατήσουμε ζωντανό τον θεσμό των συλλογικών διαπραγματεύσεων...»

Νεκροί μισθοί, ζωντανοί θεσμοί...

Είναι αλήθεια ότι διασώθηκαν (προς το παρόν) ο 13ος και ο 14ος μισθός. Αλλά περικόπηκαν όλοι οι άλλοι. “Γίνονται μειώσεις μισθών στον δημόσιο τομέα” παραδέχεται η Αυγή. Αλλά αντί να καταγγέλλει τις περικοπές αυτές, πανηγυρίζει γιατί θα γίνουν κλιμακωτά και όχι οριζόντια, γιατί οι μειώσεις θα είναι μεγαλύτερες για τους υψηλόμισθους και μικρότερες για τους χαμηλόμισθους. Αυτό που έχει σημασία, δηλαδή, δεν είναι η εξαθλίωση, αλλά η ισότητα στην εξαθλίωση.

Το Μνημόνιο θα έχει φρικιαστικές συνέπειες για τους εργαζόμενους, τους νέους και τους φτωχούς στην Κύπρο. Η ανέχεια θα αυξηθεί κατακόρυφα, η οικονομία θα βυθιστεί στην ύφεση για χρόνια. Η ανεργία θα απογειωθεί όπως και στην Ελλάδα και θα έρθουν νέα μνημόνια.

Η “επιτυχία” του Χριστόφια θα καταστρέψει μια ολόκληρη γενιά. Αλλά θα σώσει τις τράπεζες. Αν αυτός είναι ο στόχος της Αυγής, τότε πράγματι η Κύπρος αποτελεί το φωτεινό υπόδειγμα.

1 σχόλιο:

Αντωνης είπε...

Στα υπόψην:

"Μέχρι πρόσφατα, μάλιστα, έφερναν το παράδειγμα της Κύπρου, το πόσο θα ωφελήσει την οικονομία της η εξόρυξη του φυσικού αερίου στο «οικόπεδο 12» και η σύμπραξη με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ για την εκμετάλλευσή του. Η προπαγάνδα τους θέλει απάντηση, κύρια για να κατανοήσει ο λαός το σύνθετο πλέγμα των ενδοκαπιταλιστικών αντιθέσεων γύρω από τις πηγές και τους δρόμους ενέργειας, αλλά και για να ανοίξει το ζήτημα - κλειδί σε ό,τι αφορά στην αξιοποίηση του φυσικού πλούτου σε κάθε χώρα: Ανάπτυξη από ποιον για ποιον.
Στην Κύπρο, η εκμετάλλευση ενός από τα μεγαλύτερα κοιτάσματα φυσικού αερίου παγκοσμίως δεν απέτρεψε την εκδήλωση της κρίσης και δεν εμπόδισε την υπογραφή μνημονίου με την τρόικα, που περιλαμβάνει επώδυνα μέτρα για το λαό. Εκεί που περίμενε ότι με την εξόρυξη του φυσικού αερίου θα έτρωγε με χρυσά κουτάλια, τώρα βρίσκεται ενώπιον περικοπών στους μισθούς, αύξησης της φορολογίας, κατάργησης δικαιωμάτων, αύξησης των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης.
Να η πρώτη μεγάλη αντίφαση: Ο ορυκτός πλούτος να είναι ανεξάντλητος σε μια χώρα και ο λαός της, αντί να ζει καλύτερα, να χάνει εισόδημα και δικαιώματα."
http://www.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=7189417

Να ξέρετε ότι η βάση του ΚΚΕ βράζει για το ΑΚΕΛ εδώ και μήνες. Σε κάθε συζήτηση που έχω δει, είναι αρνητικότατη για τον Χριστόφια και την πορεία του κόμματος. Η πρόβλεψή μου είναι ότι δεν θα κρατηθεί για πολύ η στάση συναδελφικής διακριτικότητας καθώς οι προκλήσεις του ΑΚΕΛ προς την κυπριακή εργατική τάξη γίνονται θρασύτερες.